Lübnanlı heykeltıraş, ilerleyen yaşında sanatını alçıyla devam ettiriyor

Başkent Beyrut'un kuzeyindeki Burç Hammud semtindeki "düğme ve aksesuar" dükkanını ofis olarak kullanan heykeltıraş Aşud Tazyan, yaşlandığı için 55 yıllık sanatını artık eskisi gibi icra edemiyor.

Duymakta zorluk çektiği gibi eline çekiç ve keskiyi alamayan Tazyan, daha hafif olan ahşap üzerinde alçıyla sanatına devam etmeye çalışıyor.

Lübnan'ın Beka Vadisi'ndeki Ancar bölgesindeki Ermeni asıllı bir aileden geldiğini belirten Tazyan, hayatını değiştiren ve ona en çok dokunan olayın, ülkesinde 1975'te başlayıp 15 yıl devam eden iç savaş olduğunu söyledi.

Ailesinin düğme imalatı yaptığını aktaran Tazyan, kardeşleriyle ilk dükkanlarını Beyrut'un Eşrefiye Mahallesi'nde 1952'de açtıklarını, daha sonra iç savaşla yıkılan Beyrut Çarşısındaki Bab İdris bölgesine 1967'de taşındıklarını ifade etti.

Lübnanlı heykeltıraş, ilerleyen yaşında sanatını alçıyla devam ettiriyor

Hobi olarak olarak başladı

Bab İdris'te büyük bir imalathane ve atölye kurduklarını hatırlatan Tazyan, o dönem sahile yakın olan atölyeden sık sık deniz kenarına inip taş ve ahşap topladığını, heykeltıraşlığa olan hobisinin de böyle başladığını anlattı.

Kardeşleri iş yerinde düğme imal ederken kendisinin de denizden topladığı taşlar üzerinde çalıştığını dile getiren Lübnanlı heykeltıraş, zamanla bu sanatı geliştirme fırsatı bulduğu kaydetti.

Lübnanlı heykeltıraş, ilerleyen yaşında sanatını alçıyla devam ettiriyor

"İç savaşta atölyemiz yerle bir oldu"

İmalathanelerinin, ülkede 1975'te başlayan iç savaşta, tarafların temas hattında yer aldığını anımsatan Tazyan, "İç savaşta atölyemiz yerle bir oldu. Orada sadece 8 yıl çalışabildik. 1985'te bugünkü dükkanıma gelip işimi burada idame ettirdim." dedi.

Lübnanlı heykeltıraş, ilerleyen yaşında sanatını alçıyla devam ettiriyor

"Savaştan sonra ilgim daha da arttı"

AA'da yer alan habere göre; savaşın kendisi ve ailesi üzerinde derin izler bıraktığını, 60 bin dolara satın aldıkları atölyelerini, yıkıldıktan sonra 16 bin dolar karşılığında devlete verdiklerini aktaran Tazyan, "İç savaşta ise sanatıma olan ilgim daha çok arttı. Hayatımın en zor anlardan biri, atölyemin önünden geçerken enkazından geride kalan eşyalarımı çıkarmak idi." diye konuştu.