Hep yoldaymışsın gibi: Bir de Bakmışsın Uzaklardasın

Özel İçerik

Muhammed Berdibek

Berdibek, “Annem ve Babam için” diye hikâyesine sürüklediği kitabını sekiz bölüme ayırmış. “Dünya ne kadar küçük, gittiğim her yerde sen varsın” adını verdiği ilk bölümle selamlıyor okurunu. “Sen Yüce Berdibek Han’ın Torunu musun?” adını verdiği kısa öyküsünde, Sibirya’daki bir işaretin ona anımsattığı bir başka hikâye ile başlıyor denemeleri…

Sonra Tahran, sonra Paris, Yemen, Sudan, Eritre, Myanmar, Moskova, Zimbabwe, Zambiya, Cape Town ve daha pek çok yerden bahsediyor. Dünyanın gezdikçe küçülen bir alan olduğunu söylüyor Berdibek. Bir başka bölüme de, şöyle bir isim vermiş: “Dünya, biraz da çaresizlikten dönüyor.” Dünyanın çaresiz dönüşü eşliğinde çevirdiğim her sayfa, bana bir başka ülkede yaşanmış, bir başka hikâyeyi açık ediyor. Ülke ülke, hikâye hikâye gezdikçe anlıyorum arka kapakta verilmiş tırnak içindeki küçük paragrafın yansımasını:

“Çok gezen mi yoksa çok okuyan mı bilir? Kadim bir mesele. Aynı zamanda kuyuya atılan bir taş bu. Kim nasıl çıkarırsa o bilir aslında. Bugüne kadar kuyudan çıkardığım bir taş vaki değil ama.”

Bir de Bakmışsın Uzaklardasın - Muhammed Berdibek

BİR DE BAKMIŞSIN UZAKLARDASIN

Berdibek, seyahat ettiği 100’den fazla ülkenin izinde, bu kez kendi hikâyelerini adımlıyor. Ayağına kadar gelmiş hikâyeleri paylaşıyor. Tahran’da bindiği taksinin şoförüyle ettiği yoga sohbetini, Moskova’da pasaport sırasında yaşananları, tavla oynayan Hint ve Pers imparatorlarını, karşılaştığı sıra dışı tüm insanları, mekanları anlattıkça anlatıyor. “Çekip gidince çözülmez ki hiçbir şey, gittiğin yere kendini de götürürsün” adını verdiği bir bölüm de yazıyor; bir başka bölüme, “Filmin sonunda seven sevdiğine kavuşuyor, fakat hikâye bu dünyaya ait değil” dediği de oluyor.

Gezmeye bir şekilde fırsatı olamayanlar için adım saydıran bir kitap “Bir de Bakmışsın Uzaklardasın.” Ne zamanki bir başka ülkenin adı geçiyor, ne zamanki oradan gerçek bir insanın hikâyesini okuyorsun, oradaymışsın hissi yerleşiveriyor ruhuna. Berdibek belki her bölüme verdiği, sana olumsuzunu da düşündüren başlıklarıyla başka bir havaya çekiyor. Öyle ya, bir sayfa daha çeviriyorsun, bir bakıyorsun bölüme, “Burası dünya, sen hayalini kurarsın, başkaları yaşar” deyiveriyor; ama bir yandan da güzel yanlarında geziniyorsun. Neşesi her hikâyenin içinde. Hayatın kendi dengesi gibi…

Kitabın en ilginç yanı, sanırım ilk hikâye Bingöl’de başlamışken, Cape Town’a, Los Angeles’e, Tahran’a kadar uzanıyor olması. Her yolculuk bir başka macera, her adımı bir başka hikâye! Berdibek’in de dediği gibi, hikâye galiba sadece onu anlatabileceklerin ayağına kadar gidiyor. Anlatınca da bir bakmışsın kitap oluyor.

Sonra bir de bakmışsın, uzaklardasın…

Bir de Bakmışsın Uzaklardasın - Muhammed Berdibek