Erzurumlu Abdulkadir Çiloğlu, vatani görevini yapmak için 2006 yılında Zonguldak 3'üncü Er Jandarma Eğitim Tugayı Komutanlığı'na teslim oldu. Çiloğlu, askerliğinin 11'inci ayında, 31 Aralık 2006 günü çıktığı çarşı izninden dönmedi.
SOKAK SOKAK OĞLUNU ARADI
Silah arkadaşları ve komutanları tarafından sevilen bir asker olan Çiloğlu, yapılan aramalara rağmen bulunamadı. Anne Şengül Çiloğlu ve baba Abdulkerim Çiloğlu da 4 çocuğundan ikincisi olan oğullarını aramak için Zonguldak'a gitti. Çift, Zonguldak'ta sokak sokak dolaşarak, Abdulkadir'i aradı, Zonguldak Cumhuriyet Savcılığı'na da kayıp başvurusu yaptı.
GİRİŞİMLER SONUÇSUZ KALDI
Savcılık, Zonguldak ile çevre illerdeki tüm ilçe emniyet müdürlüklerine yazı yazarak, kimliği tespit edilemeyen cesetleri inceletti. Zonguldak Belediyesi'ne ait kimsesizler mezarlığında da asker için iz sürüldü. Ancak tüm girişimler sonuçsuz kaldı. Gözü yaşlı aile, Erzurum'a dönmek zorunda kaldı.
"DEVLETİME EMANET ETTİM"
Erzurum'un Palandöken ilçesinde yaşayan Çiloğlu ailesi, aradan geçen 12 yıla rağmen oğullarından tek bir haber alamadı. Evlatlarını gururla askere uğurladıklarını söyleyen anne Şengül Çiloğlu, "Oğlum, Kars Kafkas Üniversitesi Bilgisayar Bölümü'nde okudu. Mezun olunca da askere gitti. Askerliği çok seviyordu, bir an önce askere gitmek istedi. Kaçması, firar etmesi mümkün değil. Evladımı ben devletime emanet ettim ama emanetim geri gelmedi. Oğlumu ölü ya da diri bulsunlar." dedi.
PENCEREDEN YOLUNU GÖZLÜYOR
Anne Çiloğlu, "Bu acının tarifi yok. Oğlum eğer öldüyse de ölüsünü istiyorum. Hiç olmazsa mezarı olur. Yıllardır ne gecem gece, ne gündüzüm gündüz. Oğlumdan her an bir ses gelecekmiş gibi kendi kendimi paraladım. Yaşayan ölü gibiyim. İlaçlarla ayakta durabiliyorum. İçimde hep sanki kapı çalacak ve içeri girecek gibi bir his var. Onun için günümün çoğunu pencereden dışarı bakmakla geçirip, yolunu gözlüyorum." diye konuştu.
Daha Fazla Yorum Yükle
0 Yorum Yapılmış